Jak działa furosemid?

Furosemid jest popularnym lekiem, stosowanym w celu leczenia różnych schorzeń. Jego głównym zastosowaniem jest leczenie obrzęków, które mogą występować w wyniku niewydolności serca, choroby nerek, marskości wątroby lub innych powikłań zdrowotnych. W tym artykule przedstawimy ogólny opis furosemidu, jego mechanizm działania oraz farmakokinetykę.

Jaki jest mechanizm działania furosemidu?

Furosemid jest lekiem z grupy pętlowych leków moczopędnych, które mają silne działanie. Jego głównym mechanizmem działania jest hamowanie resorpcji zwrotnej jonów chlorkowych oraz wtórnego wchłaniania jonów sodowych we wstępującej części pętli Henlego. Dzięki temu działaniu furosemid zwiększa wydalanie sodu, chloru, wapnia, magnezu oraz fosforanów z organizmu poprzez mocz. Ponadto furosemid zmniejsza reabsorpcję sodu w cewkach proksymalnych.
Ponadto furosemid wykazuje działanie przeciwnadciśnieniowe, które wynika z jego zdolności do zmniejszania objętości krwi krążącej. W niektórych przypadkach furosemid może również zwiększać stężenie glukozy we krwi.

Farmakokinetyka furosemidu

Wchłanianie furosemidu po podaniu doustnym zachodzi głównie w przewodzie pokarmowym i wynosi około 60-70%. Spożywanie pokarmu może opóźniać wchłanianie, ale nie zmienia biodostępności furosemidu. U pacjentów z niewydolnością nerek wchłanianie może być zmniejszone do około 44-36% podanej dawki doustnej.
Działanie moczopędne furosemidu po podaniu doustnym pojedynczej dawki zazwyczaj rozpoczyna się między 30 a 60 minutą i utrzymuje przez około 6-8 godzin. Przeciwnadciśnieniowe działanie furosemidu może pojawić się po kilku dniach regularnego stosowania.
Furosemid wiąże się w około 95% z białkami osocza, głównie z albuminami. Przenika również przez barierę łożyska i do mleka kobiecego. Okres półtrwania furosemidu wynosi 1-1,5 godziny u zdrowych dorosłych, ale może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Furosemid i jego metabolity są szybko eliminowane z organizmu przez nerki poprzez filtrację kłębuszkową i sekrecję z cewki proksymalnej nefronu. Około 50% podanej doustnej dawki furosemidu jest wydalane z moczem w ciągu 24 godzin, z czego większość (69-97%) występuje w ciągu pierwszych 4 godzin. Pozostała ilość jest wydalana z kałem w niezmienionej postaci.
W przypadku pacjentów z uszkodzeniem wątroby eliminacja furosemidu może być zmniejszona o połowę. Natomiast niewydolność nerek może nieznacznie wpływać na szybkość eliminacji furosemidu, ale w przypadku znacznego uszkodzenia nerek eliminacja może być wydłużona. Pacjenci w podeszłym wieku mogą wykazywać wolniejszą eliminację furosemidu, co może wymagać odpowiedniej modyfikacji dawkowania.

Podsumowanie

Furosemid jest lekiem z grupy diuretyków pętlowych (leków moczopędnych) o silnym działaniu. Działa poprzez hamowanie resorpcji zwrotnej jonów chlorkowych i wtórnego wchłaniania jonów sodowych w pętli Henlego. Stosowany jest w celu leczenia nadmiernego zatrzymywania płynów w organizmie, związanego z występowaniem obrzęków.
Należy pamiętać o możliwych skutkach ubocznych i konieczności odpowiedniego monitorowania pacjentów podczas stosowania tego leku. Przed zastosowaniem furosemidu zawsze konsultuj się z lekarzem, który podejmie odpowiednią decyzję i dostosuje dawkowanie do Twojej indywidualnej sytuacji zdrowotnej.